ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ

ΟΖΟΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ

Είναι ένα μόρφωμα (ένα εξόγκωμα) εντός του θυρεοειδή. Σχεδόν 60% των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών έχουν κάποιον όζο του θυρεοειδούς αδένα εκ των οποίων πάνω από 90% είναι καλοήθεις. Στην αιτιολογία των θυρεοειδικών όζων συμμετέχουν γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες (ιώδιο, ακτινοβολία, χημικές ουσίες).

Αρχικά, η ψηλάφηση (για όζους >1 εκ) και κυρίως το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς θα δώσουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την ύπαρξη και τα χαρακτηριστικά ενός θυρεοειδικού όζου. Το υπερηχογράφημα δεν μπορεί να μας δείξει αν ένας όζος είναι καλοήθης ή όχι, ωστόσο χαρακτηριστικά όπως τα όρια, η ομοιογένεια, η ηχογένεια, το μέγεθος, οι τιτανώσεις, η αγγείωση, η αναλογία ύψους-πλάτους μπορούν να μας δώσουν στοιχεία. Το υπερηχογράφημα ΔΕΝ μας δίνει στοιχεία για τη λειτουργία του αδένα.

Οι περισσότεροι όζοι είναι ασυμπτωματικοί ενώ οι μεγαλύτεροι είναι ορατοί και ίσως προκαλούν αίσθημα πίεσης στο λαιμό ή σπανίως επηρεάζουν την αναπνοή και την κατάποση, ιδιαίτερα αν καταδύεται οπισθοστερνικά. Μεγάλοι κυστικοί όζοι μπορεί να αιμορραγήσουν και αυτό προκαλεί ξαφνικό πόνο. Μερικά συμπτώματα που είναι ύποπτα για κακοήθεια είναι: γρήγορη αύξηση στο μέγεθος του όζου και διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες. Σε πολλές περιπτώσεις, η παρακέντηση του όζου με λεπτή βελόνα (FNA) και η βιοψία είναι απαραίτητες για να καθοριστεί εάν ένας όζος θυρεοειδούς είναι καλοήθης ή κακοήθης.

Οι παραπάνω πληροφορίες αφορούν γενικά στον ασθενή με παθήσεις θυρεοειδούς με βάση την υπάρχουσα ιατρική γνώση. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται εξατομίκευση σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς ξεχωριστά.

Για περισσότερες πληροφορίες και διευκρινίσεις μιλήστε με τον ιατρό σας.