Σακχαρώδης Διαβήτης - Επιπλοκές | Στέλιος Φουντουλάκης Ενδοκρινολόγος

ΔΙΑΒΗΤΗΣ - ΑΣΚΗΣΗ

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Η πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών μειώνεται με την καλή ρύθμιση του σακχάρου. Το κάπνισμα, τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, η παχυσαρκία, η αρτηριακή υπέρταση και η καθιστική ζωή, επιταχύνουν την ανάπτυξη επιπλοκών. Οι επιπλοκές διακρίνονται σε οξείες και χρόνιες.

ΟΞΕΙΕΣ

Διαβητική κετοξέωση και διαβητικό κώμα.
Η διαβητική κετοξέωση είναι μια επικίνδυνη επιπλοκή, θεωρείται επείγον περιστατικό και απαιτεί την άμεση διακομιδή του ασθενούς στο νοσοκομείο.
Υπογλυκαιμία.
Όταν το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα πέσει κάτω από 60 mg/dl προκαλείται υπογλυκαιμία. Οφείλεται συνήθως σε μη τήρηση της συνιστώμενης δίαιτας, σε έντονη σωματική άσκηση ή σε αύξηση της δόσης ινσουλίνης ή αντιδιαβητικών δισκίων. Επίσης παρατηρείται στα πρώτα στάδια του ΣΔ κυρίως μετά το γεύμα.

Τα προειδοποιητικά συμπτώματα είναι ο ιδρώτας, ο τρόμος, το αίσθημα παλμών, η ζάλη, η πείνα, ο εκνευρισμός και η κεφαλαλγία. Ο ασθενής, μπορεί να αντιμετωπίσει την υπογλυκαιμία με χυμό φρούτων ή ζαχαρούχο αναψυκτικό, ζάχαρη διαλυμένη σε νερό ή με δύο-τρία μπισκότα. Σε περίπτωση που ο ασθενής είναι αναίσθητος απαιτείται ενδομυϊκή χορήγηση γλυκαγόνης (γίνεται από συνοδό ή συγγενή με έτοιμη προγεμισμένη σύριγγα) ή/και ενδοφλέβια χορήγηση γλυκόζης από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό.

ΧΡΟΝΙΕΣ

Οφείλονται σε βλάβη των μικρών και μεγάλων αγγείων.

ΟΦΘΑΛΜΟΣ: Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια/οίδημα ωχράς: (εξιδρώματα, αιμορραγίες, νεοαγγεία, ίνωση, γλαύκωμα, έλκη κερατοειδούς, καταρράκτης, απώλεια όρασης).
ΝΕΦΡΟΙ: Βλάβες του σπειράματος, των σωληναρίων, των αγγείων και του διάμεσου ιστού που μπορεί να οδηγήσουν σε νεφρική ανεπάρκεια.
ΝΕΥΡΑ: Συχνά εμφανίζεται μείωση της αισθητικότητας (αρχικά στα κάτω άκρα), μειωμένη αντίληψη του θερμού και του κρύου, μουδιάσματα, καυσαλγία, πόνος (ακόμα και με το άγγιγμα σεντονιού), αδυναμία, ταχυκαρδία, δυσκοιλιότητα, διάρροια, διαταραχές ιδρώτα, ορθοστατική υπόταση, στυτική δυσλειτουργία.
ΜΥΙΚΟ: ίνωση-πάχυνση τενόντιων ελύτρων, θυλακίτιδα ώμου, τενοντοελυτρίτιδες δακτύλων, σκληροδακτυλία, δυσκαμψίες, οστεόφυτα, διαταραχές οστών.
ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ: έλκος, ξηροδερμία, υπερκεράτωση, κάλοι, παραμόρφωση άκρου, Charcot αρθροπάθεια.
ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ-ΑΡΤΗΡΙΟΣΛΗΡΥΝΣΗ: Στεφανιαία νόσος που μπορεί να οδηγήσει σε στηθάγχη ή οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, περιφερική αγγειακή νόσος.
ΔΕΡΜΑ: σκληροδερμία, οίδημα, εξανθήματα, περονυχία, χειλίτιδα, μυκητιάσεις.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ: διαταραχές περιόδου, διαταραχές εκσπερμάτισης.
ΛΟΙΠΑ: Ευπάθεια σε λοιμώξεις (ουρολοιμώξεις, δερματίτιδες, αοιδιοκολπίτιδες), υπερλιπιδαιμίες, λιπώδης διήθηση του ήπατος, ξανθώματα και ξανθελάσματα, περιοδοντίτιδα/ουλίτιδα.

Συνυπάρχοντα αυτοάνοσα με ΣΔ 1(θυρεοειδίτιδα, κοιλιοκάκη, ν. Addisson, κακοήθης αναμία κτλ).

Οι παραπάνω πληροφορίες αφορούν γενικά στην/ον ασθενή με διαβήτη με βάση την υπάρχουσα ιατρική γνώση. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται εξατομίκευση σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς ξεχωριστά.

Για περισσότερες πληροφορίες και διευκρινίσεις μιλήστε με τον ιατρό σας.